تفاوت بين آلرژي به غذا و حساسيت نسبت به مواد غذايي واكنش آلرژيكي است كه بدن نسبت به ماده خاصي نشان ميدهد. اگر نسبت به يك ماده، آلرژي غذايي داشته باشيد، سيستم ايمني بدن شما نسبت به آن واكنش نشان ميدهد. اگر نسبت به يك ماده غذايي حساسيت غذايي يا عدم تحمل داشته باشيد دستگاه گوارشي شما نسبت به آن ماده واكنش نشان خواهد داد.
حساسيت به غذا يا آلرژي به غذا؟
چه تفاوتي بين آلرژي به غذا و حساسيت به غذا وجود دارد؟
- علائم عدم تحمل يك ماده غذايي عبارتند از: باد معده، نفخ، اسهال، يبوست، گرفتگي عضلات و حالت تهوع.
- علائم آلرژي نسبت به ماده غذاي عبارتند از: كهير، تورم، خارش، آنافيلاكسي و سرگيجه.
حساسيت غذايي
حساسيت نسبت به مواد غذايي، تهديد كننده زندگي نيست. وي توضيح داده كه بدن نسبت به موادغذايي خاصي حساس بوده و نميتواند آنها را تحمل كند، اما بايد در نظر گرفت كه واكنشهاي ايجاد شده طي اين حساسيتها ارتباطي با سيستم ايمني ندارند.
اين نوع واكنشها به دليل عدم توانايي دستگاه گوارشي بدن در هضم آن ماده غذايي ايجاد ميشود. حساسيت يا عدم تحمل مواد غذايي شايعتر از آلرژي نسبت به مواد غذايي است. حساسيت يا عدم تحمل مواد غذايي ارتباطي با سيستم ايمني بدن ندارند.
تفاوت بين آلرژي به غذا و حساسيت نسبت به مواد غذايي واكنش آلرژيكي است كه بدن نسبت به ماده خاصي نشان ميدهد.
ممكن است دستگاه گوارشي نتواند يك ماده غذايي خاص را تحمل كند. اين مساله زماني رخ ميدهد كه بدن قادر به تجزيه آن ماده نبوده و نسبت به آن واكنش نشان دهد. براي مثال عدم تحمل لاكتوز زماني رخ ميدهد كه بدن نتواند لاكتوز (قند مواد لبني) را تجزيه كند.
ممكن است بنا به دلايل متعددي نسبت به يك ماده غذايي حساسيت داشته باشيد. اين موارد عبارتند از:
- نداشتن آنزيمهاي مناسب براي هضم يك ماده غذايي خاص.
- واكنش نسبت به افزودنيهاي خوراكي و يا نگهدارندههايي از قبيل سولفيتها، MSG يا رنگهاي مصنوعي.
- عوامل دارويي، مانند حساسيت به كافئين يا ساير مواد شيميايي.
- حساسيت نسبت به قندهاي طبيعي در برخي از مواد غذايي از قبيل پياز، بروكلي، يا جوانه بروكلي.
حساسيتهاي غذايي علائم مختلفي دارند. اما تمامي اين علائم مربوط به دستگاه گوارشي هستند. اين علائم شامل موارد زير هستند:
- باد و نفخ معده
- اسهال
- يبوست
- درد شكم
- حالت تهوع
سيستم ايمني از بدن در مقابل مهاجماني مانند باكتريها، قارچها يا ويروسهاي سرماخوردگي محافظت ميكند. وقتي سيستم ايمني بدن پروتئين موجود در برخي از مواد غذايي را مهاجم شناسايي كند، آنتيباديهايي (پادتن) بر ضد آن پروتئين ترشح خواهد كرد.
اگر نسبت به يك ماده، آلرژي غذايي داشته باشيد، سيستم ايمني بدن شما نسبت به آن واكنش نشان ميدهد. اگر نسبت به يك ماده غذايي حساسيت غذايي يا عدم تحمل داشته باشيد دستگاه گوارشي شما نسبت به آن ماده واكنش نشان خواهد داد.
همچنين فرزان اظهار داشته كه آلرژي نسبت به يك ماده غذايي در واقع واكنش سيستم ايمني بدن نسبت به آن ماده غذايي است. يكي از شايعترين آلرژيها واكنش ايمونوگلوبولين IgE) E) است. IgE آنتيباديهاي آلرژيك هستند. وقتي موادي مانند هيستامين آزاد شوند اين آنتيباديها واكنش سريعتري را از خود نشان ميدهند.
بر خلاف حساسيت نسبت به مواد غذايي، آلرژي غذايي ميتواند منجر به مرگ شود. در موارد شديدتر، خوردن و يا حتي لمس مقدار كمي از آلرژن (ماده حساسيتزا) ميتواند منجر به واكنشهاي آلرژي شديد شود.
علائم آلرژي به مواد غذايي عبارتند از:
- واكنشهاي پوستي، مانند كهير، تورم و خارش
- آنافيلاكسي، با علائمي مانند دشواري در تنفس، خسخس سينه، سرگيجه و مرگ
- علائم گوارشي
هشت ماده غذايي كه منجر به ۹۰ درصد از واكنشهاي آلرژيك ميشوند عبارتند از: شير، تخممرغ، ماهي، صدف، بادامزميني، دانههاي درختي (آجيل)، گندم و دانههاي سويا.
يك سري از مواد غذايي ارتباطي با IGE ندارند. اين چنين واكنشهايي زماني رخ ميدهند كه قسمتهاي ديگري از سيستم ايمني بدن فعال شوند.
علائم واكنشهاي غير از IGE معمولاً با تاخير رخ ميدهند و معمولاً در دستگاه گوارشي خود را نشان ميدهند. اين علائم عبارتند از استفراغ، اسهال يا نفخ. اطلاعات كمتري در رابطه با اين نوع واكنش در دست است و به صورت كلي اين نوع واكنش تهديد چنداني براي زندگي افراد ندارد.